Duayen gazeteci İsmail Polat, yenibirgazete.com’da yazdı.
İşte İsmail Polat’ın o yazısı…
İstanbul Marmaray’da yaşanan bir olay, hepimizin içini sızlattı.. İki küçük çocuğuyla seyahat eden bir baba, herkesin gözü önünde darp edildi..
Üstelik saldırganlardan biri sadece yumruk atmakla kalmadı..
Bir diğeri daha genç olanı da istasyonda herkesin önünde babaya bir kez daha saldırdı, iki tane güvenlik görevlisi zor bela engel oldu..
Ancak olayın en acı tarafı bu değil.. Asıl acı olan, onlarca insanın gözleri önünde yaşanan bu şiddete sessiz kalmasıydı..
Müdahale eden yoktu, kınayan yoktu, ayırmaya çalışan yoktu..
Çünkü insanlar artık korkuyor.. Çünkü daha önce araya girip mağdur olan, şiddeti önlemek isterken kendisi hedef haline gelen pek çok örnek gördük..
İnsanlar artık “karışmayayım” diyerek geçip gidiyor.. Vicdanlar sessize alınmış gibi..
Saldırganın mahkemedeki ifadesi ise ayrı bir skandal..
“Çok üzgünüm, çok pişmanım.. Bende akciğer yetmezliği var.. Atmosferden etkilenerek vurduğumu hatırlamıyorum” diyerek suçu sağlık bahanesiyle hafifletmeye çalışıyor..
Oysa herkesin gözü önünde ne yaptığını gayet iyi biliyordu.. Saldırırken hasta değildin de, adaletin karşısına çıkınca mı akciğer yetmezliğin aklına geldi..
Yazının devamını aşağıdaki linke tıklayarak okuyabilirsiniz.
